Ukiyo-e

Ukiyo-e is een Japanse term en staat voor de "vlietende tijd", de tijd, die voorbij gaat. In veel Japanse houtdrukken staat dit thema centraal. In mijn werk Ukiyo-e zweven boten boven het oppervlak en dragen een boom met zich mee. De boom is begroeid met hangende korstmossen. Een boot en een boom zijn in tegenspraak met elkaar, want een boot is bedoeld om in beweging te zijn. En een boom, hoe beweeglijk is die? En toch, hier in dit werk, varen de bomen in boten; ze maken een reis. Ans van Berkum associeerde dit werk met boten, die bomen vanuit Groot-Brittannië over de Noordzee vervoerden. De directrice van het Museum Kunst der Westküste (Föhr) Dr. Wolff-Thomsen dacht aan de Styx, de antieke rivier uit de Griekse mythen, die de schimmen naar het Dodenrijk vervoerd (Papermania! 2015).

Mariëlle van den Bergh: verdiept in de langzame tijd
Waarom zijn er nog bomen in Bretagne? De legende vertelt dat toen in de nevels van de geschiedenis het eiland Groot Brittannië losscheurde van het continent, een groepje moedige Kelten met gevaar voor eigen leven, bomen van alle soorten op hun schepen laadden en terugvoeren naar de Bretonse kust. Die mythe zien we vormgegeven in kleurige houten reliëfs en beelden aan de plafonds van Bretonse kerken, waar de ‘heidense’ religieuze beleving een onuitroeibaar onderdeel is van de christelijke verbeelding. Het schip met de bomen wordt in de loop van de geschiedenis meer en meer symbool van de levensreis. Het wordt het schip dat terugkeert en verdergaat tegelijk, behoed door de zekerheid van de eigen lotsbestemming.
Ans van Bekum. Ciitaat uit de catalogus "Thuisland" uit 2009